Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

« Χτυποκάρδια στα θρανία; NOT! »

Μπα… Και γιατί παρακαλώ πρέπει να μου αρέσουν όλα τα μαθήματα; Για αυτό έχουμε τις κατευθύνσεις, για να επιλέγουμε τα μαθήματα που θέλουμε να κάνουμε, για να επιλέξουμε έμμεσα το επάγγελμα, το οποίο θέλουμε να ακολουθήσουμε! Και εγώ γιατί να πρέπει να διαβάζω τα μαθήματα της γενικής παιδείας άριστα;; Ναι δεν αντιλέγω να διαβάζω, να έχω ένα βαθμό της προκοπής αλλά όχι και 20! Και εσύ κύριε καθηγητή γιατί με πρήζεις; Δεν μου αρέσει το μάθημα σου! Κατάλαβέ το επιτέλους! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ! Αφού δεν σε ενοχλώ μέσα στην τάξη ποιο είναι το πρόβλημά σου; Και τότε αρχίζουν και φωνάζουν και χάνουν το δίκιο τους.. Κλασσικοί άνθρωποι, κλασσικοί Έλληνες. Αλλά από την άλλη… Αχ... Υπάρχουν και οι καθηγητές που χαίρεσαι να παρακολουθείς το μάθημά τους! Μπορείς να πεις μια κουβέντα παραπάνω μαζί τους, να τους μιλήσεις και για κάτι άλλο πέρα από τα μαθήματα. Όμως προσοχή! ΜΗΝ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ/IA ΣΟΥ! Τότε θα πρέπει να του γράφεις πάντα 20, να μην μιλάς ποτέ την ώρα του μαθήματος του και να του/της φέρνεις κάθε μέρα κιμωλίες… Και αν είναι και κανένας μαθηματικός θα πρέπει να του/της φέρνεις και τους χάρακες.. Ας μην γίνουμε λοιπόν σαν την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ στο «Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» .

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Και πάλι παιδί...

Θεέ μου ( όποιος και αν είσαι εσύ, γιατί ακόμη και σε αυτό προβληματιζόμαστε) δεν αντέχω άλλο! Είναι πολύ δύσκολο να είσαι παιδί τελικά… Προσπαθείς, προσπαθείς, προσπαθείς και ποτέ δεν νιώθεις εντελώς ευχαριστημένος με τον εαυτό σου. Για ποιο θέμα μιλάω; Για όλα! Θα ξεκινήσω με το σχολείο. «Πρέπει» να παρακολουθούμε ΚΑΘΕ μέρα το μάθημα με απόλυτη προσοχή, να γράφουμε 20 σε όλα τα διαγωνίσματα, στις τελικές εξετάσεις να αριστεύσουμε και στην 3η λυκείου, αν μη τι άλλο, να περάσουμε στην Ιατρική ή στην Νομική! Περιθώρια λάθους και αποσυντονισμού δεν υπάρχουν. Διαφορετικά θα σου πάρουν το κεφάλι, καθηγητές και γονείς. Και με την προσωπική ζωή τι γίνεται; Οι περισσότεροι νέοι ξεκινάνε τις σχέσεις τους μετά τα 16 τους χρόνια και τις σταματάνε απότομα λίγο πριν ξεκινήσουν την γ’ λυκείου γιατί σχέση και σχολείο, όπως λένε, δεν πάνε μαζί! Εγώ ξέρετε τι λέω; Ότι όλα αυτά είναι αηδίες… Ούτε να πήξεις χρειάζεται για να γράψεις καλά στις πανελλαδικές και να περάσεις στην Αθήνα, ούτε να μην έχεις αγόρι ή κοπέλα επειδή θα σε αποσπάνε από το διάβασμά σου… Δεν είμαστε χαζά! Είμαστε ακόμη παιδιά… Αυτά υποτίθεται ότι είναι τα ξένοιαστα χρόνια της ζωής μας αλλά δεν βλέπω κανέναν να τα ζει και να τα ευχαριστιέται. Για λίγες ώρες σταματήστε να σκέφτεστε ποια είναι η ρίζα του 100 και πώς κλίνετε το ρήμα λύω στην προστακτική και αναρωτηθείτε μήπως θα έπρεπε να νιώσετε πάλι παιδιά και να βγείτε να παίξετε μπάλα και σχοινάκι στην πλατεία απέναντι από το σπίτι σας.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Eurovision... όνομα και πράγμα!

Η ωρα ειναι 10.10! Εχω ηδη χασει δεκα λεπτα  απο αυτο το εκπληκτικο προγραμμα που ονομαζεται Eurovision! Ειχα συνηθησει τοσα χρονια να ακουω οτι η ελληνικη αποστολη ειναι τελεια και η ελληνικη αποστολη θα σκισει και αλλα πολλα καλοπιστικα επιθετα για την ελληνικη αποστολη. Ε... οχι οτι δεν πηγαιναν και καλα! Παντα μεσα στη δεκαδα η ελλαδα αλλα παντα κατι ελειπε... μια ιντριγκα! Φετος τα πραγματα αλλαξαν πολυ αποτομα. Φημες οτι τα αποτελεσματα δεν ηταν  αυτα στον ελληνικο τελικο και οτι εβαλαν επιτηδες τον Λουκας η ΕΡΤ. Αλλοι οτι απλος ηθελαν να δωσουν ενα ελληνικο στοιχειο που ηταν το ζειμπεκικο και για αυτο προωθηθικε πιο πολυ! Και αφου καταφεραν να βγαλουν τον Λουκας σαν αντιπροσωπο της Ελλαδας στη Eurovision αρχισαν να τον θαβουν και να κατακρινουν ενα κομματι που οι ιδιοι επελεξαν πως δεν θα παει καλα και δεν καταφερει να περασει καν τον ημιτελικο! Και ομως περασε τον ημιτελικο πολλη ευκολα παρα τις δυσκολιες και την χαμηλη ψυχολογια που ειχανε απο πλευρας μας! Δυο μερες μετα τον πρωτο ημιτελικο ανοιγεις την τηλεοραση και πρωτη ειδηση (στο STAR παντα) αποκλειστικε η Dana International! Πως να συνεχισεις το διαβασμα μετα απο αυτο; Για αυτο καθεσε και χαζευεις για την Eurovision... Και εφτασε η μεγαλη μερα του τελικου. Δεκα χωρες απο καθε ημιτελικο και οι λεγομενοι Big 5 (Γαλλια, Γερμανια, Ισπανια, Ιταλια, Ηνωμενο Βασιλειο) διαγωνιζονται για το πια χωρα θα χρεοκωπήσει του χρονου! Γιατι κυριολεκτικα οποια χωρα παρει την Eurovision ναυαγει οικονομικα! Πληροφοριακα και μονο  η Γερμανια ξοδεψε 33.000.000 (!) ευρω για την φετινη Eurovision. O φετινος διαγωνισμος είχε παρα μα παρα πολυ φλωρια! Τουλαχιστον 10 χωρες εστειλαν ομορφα αγορακια που ολα τα κοριτσια λενε "Αχχχ... τι γλυκοοοοος" (αηδιες!) που τραγουδανε με την κιθαριτσα τους (βλ. Φιλανδια) εχουν το μαλλι τους στυλ Elvis (βλ. Ρωσσια) και αλλοι πολλοι τετιοι! Απο την αλλη η 17χρονη κοπελα απο την Εσθονια (αχχχχχχ) που νομιζει οτι πηγε λουνα παρκ! Τα διδυμα απο την Ιρλανδια; Αλλοι απο εκει! Τερμα παλαβοι ομως, τι μαλλι ειναι αυτο; Και τα ρουχα αλλο πραγμα! Η Γερμανια; Ξεμεινε απο τραγουδηστες και στελνει την ιδια; Απαραδεκτο... Και τελος  η ελληνιδα κυρια που παρουσιαζει την φετινη Eurovision! Με αυτο το φοβερο χιουμορ που δεν την λες και αστεια! Λες και εφαγε γλυστριδα και δεν βαζει γλωσσα μεσα... Συνεχεια θα σχολιασει κατι! Ε... στο τελος απο τα πολλα λογια βαριεσαι και αλλαζεις καναλι! Και μετα αναρωτιονται οι υπευθυνοι της ΕΡΤ οτι δεν εχουν νουμερα... Καληνυχτα και καλα αποτελεσματα στην Ελλαδα!

All You Need is... Love!

Είναι βράδυ… Για άλλη μια φορά κάνω αυτές τις συνομιλίες-μονολόγους με τον εαυτό μου και αναρωτιέμαι… Τι είναι τελικά αγάπη; Τι είναι ο έρωτας; Από δεξιά και αριστερά ακούω συνέχεια ότι αγάπη είναι όταν νιώθεις τα πάντα για τον άλλον, όταν τον θες κοντά σου κάθε στιγμή, όταν περνάνε λίγες ώρες και σου λείπει, όταν πιστεύεις ότι θα έκανες ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα πάντα για εκείνον! Και από την άλλη ότι ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που σε κάνει τόσο παρορμητικό χωρίς να σκέφτεσαι την επόμενη σου κίνηση και τελικά καταλήγει σε κάτι παροδικό… Κάπου εδώ όμως μπερδεύομαι… Δηλαδή πρώτα ερωτεύεσαι και μετά αγαπάς; Και πώς περνάς από το ένα στάδιο στο άλλο χωρίς να ξενερώσεις αφού ο έρωτας είναι παροδικός όπως λένε; Δεν μπορώ να το καταλάβω… Και αυτό που νιώθω εγώ για τον άλλο τώρα τι είναι; Μπορεί κανείς να ορίσει ότι στους 3 πρώτους μήνες της σχέσης ο ένας είναι ερωτευμένος με τον άλλον και λίγο καιρό μετά αγαπιούνται; Εγώ θα θεωρήσω ότι αυτά τα χρονικά όρια δεν υπάρχουν! Ούτε όμως και η αγάπη ή ο έρωτας σαν ορισμοί. Ο καθένας αγαπάει τον άλλον όπως νιώθει κάθε φορά. Και αυτή την φορά εγώ αποφάσισα να αγαπήσω δίνοντας τα πάντα στον άλλον! Γιατί απλά θεωρώ ότι και εκείνος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να με κάνει να νιώσω ευτυχισμένη και (εδώ πρέπει να το πω) ερωτευμένη! Ναι τελικά όλα θεωρίες είναι… Και αυτή εδώ είναι η δικιά μου θεωρία για την αγάπη.
[Α ναι! Και μια συμβουλή για το τέλος… Βρείτε την δικιά σας αγάπη… Αξίζει…]


Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Λαθη που στοιχίζουν...

Αρχες δευτερας λυκειου εκανα ενα τραγικο λαθος... Αρχισα να φερνω τσιχλες στο σχολειο για να περναει η ωρα μου. Αυτο μου αλλαξε ολη την εικονα μεσα στη ταξη... μη σου πω στο σχολειο! Οσοι με εβρισκαν στο δρομο μου ελεγαν "Ρε εχεις τσιχλα;" και εσυ τι να πεις; Οχι δεν εχω, θα σε πουν γυφτο. Οποτε αναγκαστικα να δινω σε οποιον και αν μου ζητουσε! Ε... και δεν θα μπορουσε να μην συνεχιστει στις εξετασεις! Οπότε ολοι σημερα "Δωσε μου μια τσιχλα να μασαω για να μην αγχωνομαι" εδινα εγω μεχρι που εμεινα με μια... παω να την φάω στην περνει απο τα χερια! Παλι δεν αντιδρας γιατι την συμπαθεις και δεν θες να φανεις γυφτος... Α! Και τσιχλες μονο trident senses! Oχι αλλες! 
ΠΡΟΣΟΧΗ: Κυκλοφορουν τουρκικες απομιμήσεις!!!
Y.Γ. Ξεχασα να προσθεσω πως τρωμε μονο trident senses Σακη Ρουβα (ειναι και για καλο σκοπο) που σε καποιους/ες θυμιζουν μπαμπαλου ή κατι αλλο!

Ελληνάρες...

Ανοίγω την τηλεόραση να ξεκουραστώ και αυτό που αντικρίζω (ακόμα και στο star) είναι το ξύλο που πέφτει μεταξύ μεταναστών, αστυνομικών και «απελπισμένων» κάτοικων. Εγώ πιστεύω πως αυτοί οι κάτοικοι τελικά δεν είναι και πολύ απελπισμένοι! Έγινε θέμα γιατί ένας μετανάστης μαχαίρωσε έναν «πατριώτη» και ελληναρα! Δεν έγινε θέμα όμως οι 30 αλλοδαποί που είναι στο νοσοκομείο με μαχαιριές μετά την πορεία των απελπισμένων! Δεν γίνετε θέμα ότι δεκάδες έλληνες βρίσκονται δολοφονημένοι καθημερινά από άλλους έλληνες! Αλλά τώρα είναι αλλιώς.. δολοφονήθηκε κάποιος από κάποιον που ευτυχώς δεν είναι από την Ελλάδα, δολοφονήθηκε από κάποιον αλλοδαπό, δολοφονήθηκε από κάποιον μετανάστη ο όποιος νόμιμα η όχι βρίσκετε στη χωρά μας. Νόμιμα η όχι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τον κτυπάει και να τον μαχαιρώνει! Δεν είπε κανείς ότι ο μετανάστης που μαχαίρωσε τον Έλληνα είναι καλύτερος αλλά αυτός έφυγε από την χωρά του για μια καλύτερη ζωή γιατί στην δίκια του χωρά η γίνετε πόλεμος η τον κυνηγούν για να τον σκοτώσουν! Όποτε από όλα αυτά η Ελλάδα είναι καλύτερη! Αλλά η Ελλάδα έχεις τους άλλους χρυσούς ανθρώπους! Η Ελλάδα έχει εθνικιστές χρυσαυγές που είναι πιο επικίνδυνοι από οπουδήποτε πόλεμο και αυτό γιατί αν είσαι αλλοδαπός και βρεθείς στο δρόμο τους… βρες τρύπα να κρυφτείς! Και στο λέω γιατί έχω δει από κοντά τέτοιους ανθρώπους και πίστεψε με το μάτι τους γυαλίζει! Οι άνθρωποι αυτοί είναι κυριολεκτικά όμως… ΠΑΛΑΒΟΙ! Κινάγανε ανθρώπους και όταν τους πιάσουν και τους σαπίσουν στο ξύλο μέχρι θανάτου μετά πάνε για μπύρες… δηλαδή τι να πεις; Λοιπόν κοινό μου κοιμηθείτε γιατί αύριο πρέπει να ξενυχτήσουμε για να δούμε Eurovision! Έχουμε και αυτό το άγχος…


Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Rosebleed... Ένα συγκροτημα με τεράστιο μέλλον!

Οι Rosebleed ιδρύθηκαν στην Αθήνα το 2004. Το 2006, το συγκρότημα συμμετείχε στο φεστιβάλ Schoolwave, ενώ το 2007 συμμετείχε στον διαγωνισμό του Ωδείου "Φίλιππος Νάκας", όπου και κέρδισαν το πρώτο βραβείο, ένα συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία Sony BMG. Το2008, το συγκρότημα έβγαλε τον πρώτο του δίσκο, το EP Stories, ενώ το τραγούδι "Until Next Time" σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Την ίδια χρονιά, το συγκρότημα άνοιξε τις συναυλίες των Matisse και των Hooverphonic, ενώ συμμετείχε και στο Φεστιβάλ Rockwave. Τον Ιούλιο του2009, οι Rosebleed άνοιξαν τη συναυλία του Κάρλος Σαντάνα στο ΟΑΚΑ. Τέλος, στις 16 Νοεμβρίου 2009, το συγκρότημα έβγαλε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "White Balloons", με τη συνεργασία του Φίλιππου Πλιάτσικα. To καλοκαίρι του 2010 οι Rosebleed άνοιξαν την συναυλία των The Cranberries στο Θέατρο Βράχων.Οι Rosebleed είναι ένα ελληνικό ροκ συγκρότημα από την Αθήνα. Αποτελούνται από τους: Βασίλη Αυγουστάκη (φωνητικά, κιθάρα), Αρθούρο Πεγή (κιθάρα), Δανάη Νίλσεν (synthesizers, φωνητικά), Ιωάννη Βουδούρη (ηλεκτρικό μπάσσο, φωνητικά) και Ορέστη Χατζηθεοδώρου (ντραμς).

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Πανελλήνιες ή ωρολογιακή βόμβα;

Ο ρόλος  των διανοούμενων της εποχής μας, πρωτοποριακά πειράµατα γενετικής και προβλήµατα στα αποτελέσματά τους, εκπαιδευτικό πρόγραµά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το παρελθόν και ο σύγχρονός άνθρωπος, χώροι ομαδικής ψυχαγωγίας και άθλησης, παιδιά που προέρχονται από περιοχή της χώρας η οποία έχει πρόσφατα πληγεί από φυσική καταστροφή, οργάνωση εκδηλώσεων που βοηθούν όσους συνανθρώπους μας το έχουν ανάγκη, αιτίες για τις οποίες πολλοί νέοι σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την παράδοση, αυτοί που σήμερα καίνε βιβλία, αύριο θα καίνε ανθρώπους, αυτό-ευθύνη στην αυτό-διαμόρφωση.Τα παραπάνω είναι θέματα πανελλαδικών εξετάσεων από το 2001 μέχρι το 2010. Φέτος... διαδίκτυο μέσα στο σχολείο! Σχετικά εύκολο και βατό θέμα για πανελλαδικές! Ένα θέμα που όλα τα παιδιά γνωρίζουν και μπορούν πολύ εύκολα να το αναλύσουν. Επίσης πολύ εύκολα μπορούν να βγουν εκτός θέματος η ακόμα να περάσουν το όριο των 600 λέξεων χωρίς να το καταλάβουν! Αυτή είναι μια και καλά "παγίδα" που προσπάθησαν να βάλουν οι εμπνευστές των θεμάτων. Αλλά τι να πεις... Αυτό που κάνεις είναι να περιμένεις το δικό σου θέμα του χρόνου και να ελπίζεις να είναι κατί εύκολο σαν αυτό! Αλλά εμείς φέτος δεν κολλάμε! Χαλαρώνουμε, βλέπουμε eurovision (άλλη μαλακία και αυτή) και σκέφτεσαι πως ότι και να γράψεις δεν σε νοιάζει γιατί αυτό που έχει σημασία είναι γράψεις του χρόνου και όχι φέτος! Φέτος απλά αφοσιώνεσαι στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα. Να μου πεις λες και φέτος έκανες τίποτα στο σχολειό; Άπλα πηγαίνεις εφτά ώρες το πρωί για να μην μείνεις από απουσίες! Λοιπόν καλή συνέχεια στα παιδιά των πανελλαδικών και καλή επιτυχία στον ΛΟΥΚΑ ΓΙΟΡΚΑ! :P ( για την eurovision θα μιλήσουμε το Σάββατο )

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Θες να γίνουμε φίλοι;

Καθομαι πολλες φορες και προσπαθω να μετρησω τους φιλους μου. Και οταν λεω φιλους εννοω φιλους και οχι τους 700 απο το fb ουτε αυτους που πιστευεις οτι ειναι αλλα οταν κατσεις και τους μετρησεις ποτε δεν τους υπολογιζεις! Εμενα μου βγηκαν 7! Ξερω οτι αυτοι οι 7 με θεωρουν πραγματικο τους φιλο και οχι μαλακιες! Αν θελησω κατι θα τρεξω σε αυτους ή αν αυτοι με χρειαστουν εγω θα ειμαι διπλα τους... Δεν ξερω αν πιο παλια ειχα και αλλους. Σιγουρα ειχα και αλλους αλλα απο λαθη δικα μου τους εχασα. Μην με ρωτησετε γιατι, επειδη για τον απλουστατο λογο εκανα καποια λαθη που δεν συγχωρουνται ευκολα, Πληγωσα καποιους ανθρωπους χωρις να το θελω και χωρις να το ηξεραν. Εκτος απο αυτους τους "εκλεκτούς" 7 εχω τουλαχιστον αλλους... 3 που μπορει χωρις να το καταλαβαινουν τους θεωρω δικους μου ανθρωπους και πραγματικους μου φιλους! Μπορει και περισοτερο απο τους 7 αλλα αυτοι δεν νομιζω πως με καταλαβαινουν και πως νιωθουν το ιδιο για μενα... Αν ειχα την ευκαιρια θα ηθελα να ζητησω συγνωμη απο αυτα τα 3 ατομα γιατι ο ο λογος που δεν ειμαστε "φιλοι" ειναι οτι δεν ημουν απολειτα σωστος απεναντι τους. Τελος παντων... παω να διαβασω!



"Bingo"

Μαλακίες ή πραγματικότητες ;

Τολμάς ή όχι?
Μίλα,φώναξε, εκφράσου...
Τι είναι αυτό που φοβάσαι?τι είναι αυτό που νιώθεις?τι είναι αυτό που τολμάς?
Πες το,ζωγράφισε το...χωρίς δεύτερη σκέψη...
Τι σε έλκει?τι σε απωθεί?τι σε κάνει να πορώνεσαι,να χάνεσαι στον κόσμο σου?τι σε μαγεύει?
Πες το...χωρίς δεύτερη σκέψη...
Μαγεία...ατέλειωτη...!Ο εσωτερικός μας κόσμος είναι μια ατέλειωτη μαγεία από συναισθήματα!
Ατέλειωτα...πολύπλοκα...αναπάντεχα...παράξενα...συναισθήματα.Που γεμίζουν το είναι σου...σε πλημμυρίζουν...σε τρελαίνουν!
Τολμάς να νιώσεις?
Τι?
Όλα όσα φοβάσαι...και ακόμα περισσότερα!
Είσαι ερωτευμένoς?
Δείξ'το χωρίς δεύτερες σκέψεις...
Τι είναι αυτό που πονάει στον έρωτα?Τι σε φοβίζει?Μήπως τον χάσεις?Μήπως σε πληγώσει?Μήπως σου πει ψέματα?
Τολμάς να νιώσεις περισσότερα από όσα νιώθει εκείνος?
Πες το...χωρίς δεύτερες σκέψεις...χωρίς εγωισμό,φοβίες,ανασφάλειες.
Τολμάς να εκφράσεις τι νιώθεις...χωρίς δεύτερες σκέψεις?
Δείξ' το...βγάλε από μέσα σου αυτό που νιώθεις...εξέφρασε το!
Πως?
Ζωγράφισε...τραγούδα...χαμογέλασε...ούρλιαξε...κλάψε.
Κλείσε τα μάτια σου...διείσδυσε βαθιά...μέσα στον κόσμο το δικό σου...ζωντάνεψε τα συναισθήματά σου...και δημιούργησε τις εικόνες που σε εκφράζουν...φτιάξε και ζήσε τη δική σου φαντασίωση...και μετά?
Παίξε την παράσταση σου,αυτή που έχεις σκηνοθετήσει εσύ...με τους δικούς σου ηθοποιούς,τους δικούς σου ρόλους!
Παίξ' την όσο πιο καλά μπορείς,δώσ' τα όλα...νιώσε τα όλα!Σαν να είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή σου...
Παίξ' την χωρίς δεύτερες σκέψεις,χωρίς αναστολές,χωρίς εγωισμό!
Άλλωστε...θεατές δεν υπάρχουν. Οι φανταστικοί θεατές είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο βρίσκεσαι. Αυτός σε κατακρίνει,σε αποδοκιμάζει. Εσύ όμως συνεχίζεις να παίζεις...χωρίς να σε νοιάζει. Και αυτό, θα συνεχίσεις να το κάνεις...!
Ίσως να υπάρχει ένας θεατής...εσύ...!ο θεατής του εαυτού σου...

What the Fuck! (WtF)

Κάθεσαι και διαβάζεις και εσύ μέχρι τις 11 το βράδυ για τις εξετάσεις? Μάντεψε! Δεν είσαι μόνος σου! χιλιάδες παιδιά στην χωρά μας αυτή την περίοδο διαβάζουν γιατί θέλουν είτε να βγάλουν έναν καλό βαθμό είτε απλά γράφουν για να γράψουν! Εγώ δεν ξέρω τι θέλω! Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα μείνω βιολογία, άλγεβρα και αρχαία. Ευχαριστώ!





Καλησπέρα!

Εδώ είμαστε! Είμαι άλλος ένας 17χρονός  ο οποίος προσπαθεί να βρει παρηγοριά σε αυτό του είδους την επικοινωνία, το blog! Δεν ξέρω αν θα έχω "ρεπερτόριο" και θα γράφω συγκεκριμένου είδους κείμενα αλλά να σας προειδοποιήσω πως το γράψιμο δεν είναι και το φόρτε μου! Είμαι τεχνολογική και το μόνο που ξέρω καλά είναι να λύνω ανιαρές ασκήσεις φυσικής με μαγνητικά πεδία και αυτεπαγωγή και να λύνω βαρετές αλγοριθμικές εξισώσεις. Α! Επίσης ξέρω αρκετά πράγματα για υπολογιστές και γενικά για την τεχνολογία αλλά και αρκετά πράγματα για την μουσική με την οποία ασχολούμαι! Τα λέμεεεε...