Χάσιμο χρόνου;

Υπάρχουνε στιγμές που λες ότι πρέπει να τα δώσεις όλα… Να βάλεις τα δυνατά σου και όλες σου τις δυνάμεις ώστε να αντιμετωπίσεις μια κατάσταση ή να κρατήσεις κοντά σου έναν άνθρωπο. Γιατί εκείνη την στιγμή πιστεύεις ότι αυτό είναι κάτι σημαντικό! Κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψεις, να κουραστείς και τελικά να ανταμοιφτείς. Όμως αν αργεί να έρθει αυτή η ανταμοιβή ή αν κουράστηκες να προσπαθείς… Αν αυτός ο άλλος σε «φτύνει» και σε «γράφει», ενώ εσύ δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να νοιάζεσαι για το αν είναι καλά ή όχι; Τότε σταματάς, τα παρατάς όλα και αναρωτιέσαι γιατί πήγε χαμένος τόσος χρόνος σε προσπάθειες για να καταφέρεις αυτό που επιθυμούσες. Γιατί ασχολιόσουν με έναν άνθρωπο που τελικά, με έμμεσο τρόπο, σε εγκατέλειψε και σε παράτησε… Ωχ και αν κάνεις λάθος; Ίσως πρέπει να προσπαθήσεις και άλλο! Ίσως μπορείς να αφιερώσεις άλλο λίγο από τον χρόνο σου για χάρη του.. Ίσως και πάλι όχι… Και εδώ μετανιώνεις, νευριάζεις, κλαις, βρίζεις και απογοητεύεσαι… Και λες: « Πφφφφφ… Κρίμα...Αδικοχαμένος κόπος…»