Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Σ΄αγαπώ! Μη φοβάσαι!


Εγώ...
ο μοναχικά μοναδικός σου των πεζοδρομίων... ζω σε ωκεανό,
ξεχασμένος από μια απλή σκέψη,
βάζοντας στόχο από πείσμα θανάτου
να μάθω να κάνω θαύματα, πριν με καταπιεί το άπειρο
Μη με ρωτάς...
Εκεί που ζω,
με πνίγουν και με σώζουν τα χέρια της τρέλας
κι ένα αγκίστρι στο μυαλό με μαθαίνει να καταπίνω ανθρώπους,
καρφιά σταύρωσης  και στανιό.
Εκεί μέσα μου,
όλα μοιάζουν με γεωμετρικό σχήματα ντυμένα με φούστα, παντελόνι 
και άβολα γονίδια.
Κλείσε τ΄ αυτιά
Μην ακούς τι τους σκοτώνει
Δεν είναι οι φωνές που θέλουν να τις προσέξεις,
ούτε οι γυαλισμένες ζωές που θέλουν να τις χειροκροτήσεις,
δεν είναι κάτι σκουπισμένες αυλές
που θέλουν να κριθούν από κατόχια και αστείους θεούς
Εδώ μέσα μας δεν χωράει τίποτα πια... ούτε ακόμα ένα βυθός ωκεανὀς,
που δεν μοιάζει σαν όλες αυτές τις αστειότητες που δεν αντέχονται..
Εγώ...
ο μοναχικά μοναδικός σου
μαθαίνω να ζω
με αυτό που σε πεθαίνει κάθε μέρα ...
Δεν υπάρχει έτοιμος αμπαλάζ βολικός θεός
τρόπος
στόχος ... παρά μια ζωή
που είναι το επινοημένο τερατούργημα μας
Εγώ...
ο μοναδικά μοναχικός σου
ξεπουλάω επινοημένη πίστη σε εξέλιξη

Δες... 
Εγώ ... εσύ ... το ίδιο... για πάντα
προς το φως του υπέροχου έρωτα μας ...

" Σ΄αγαπώ!  Μη φοβάσαι! "

2 σχόλια: