Πως μπορώ να ξεχάσω

Οι αλήθεια να λέγεται. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στον κεραυνοβόλο έρωτα. Δεν ξέρω όμως πως να εξηγήσω ότι είμαι ερωτευμένος με ένα κορίτσι από την τρίτη δημοτικού! Ποτέ δεν είχα το θάρρος να της πω ότι μου αρέσει, ακόμα και στο δημοτικό. Όπου εκεί εντάξει, δημοτικό είσαι και δεν έχεις κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα, απλά σου αρέσει εμφανισιακά. To θέμα είναι πως 10 χρόνια τώρα κατά κάποιο τρόπο, την παρακολουθώ. Χωρίς αυτή να με γνωρίζει και να με θυμάται, εγώ δεν ξεχνώ όταν τη είδα πρώτη φόρα οχτώ χρόνων και ήξερα πως αυτό το κορίτσι θα το παντρευτώ. Δεν ξεχνώ όταν με πρωτοείδε και χαμογελούσε από ντροπή. Δεν ξεχνώ όταν την κάλεσα στα γενέθλια μου (9 χρονών) και δεν ασχολιομουν με τους κολλητός και ασχολιομουν μόνο με εκείνη. Δεν ξεχνώ όταν είχε έρθει στην τάξη μου και μίλαγε μονό με εμένα και όλοι είχαν μείνει άφωνοι. Δεν ξεχνώ όταν παρακαλούσα τους γονείς μου να βγουν με τους δικούς της για να την δω. Δεν ξεχνώ πως αυτή τώρα με έχει ξεχάσει.

Προσπαθώ*

• Προσπαθώ, εδώ και δυό χρόνια προσπαθώ να φτιάξω κάτι πανέμορφο και τέλειο. Έχω ρίξει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα που λέει και ο φίλτατος έλληνας ραψωδός και τελικά τα κάταφερα.. Και ύστερα το θαύμαζα και το χαιρόμουν. Έλεγα μπράβο μου και ένιωθα περήφανη. Και μετά από λίγο καιρό γίνεται κάτι και χαλάνε όλα. Έρχεται καποιος και στο πέρασμά του τα καταστρέφει όλα. Και προσπαθώ πάλι. Προσπαθώ να τα κάνω όπως πριν που ήταν όμορφα και ρόδινα. Όμως δεν μπορώ. Δεν περνάει από το χέρι μου.. Καταστράφηκε η προσπάθεια. Λες να μπορω; Ίσως να μπορώ, αλλά πώς; Με προσπάθεια.. 

  Πάλι προσπάθεια..